I ching

In de I Ching staat de lente voor een periode van creatieve groei. Men gaat ervan uit dat je een periode van rust, de winter, nodig hebt om daarna weer verder te kunnen groeien. Ik vind dit een mooi gegeven. Je kunt inderdaad niet altijd maar meer, meer, meer. Je hebt ook tijden dat er gewoon weinig gebeurd. Dat alles even stil staat en tot rust komt. Om daarna weer verder uit te lopen. Normaal dacht ik altijd dat, als ik stilstond, ik het opgegeven had. Maar je kunt natuurlijk op je pad even uitrusten en daarna weer verder gaan

April gaat voor mij zo’n maand worden. Ik ga op reis naar Italië en ook een paar weekenden  logeren bij vrienden in Nederland. Misschien is het wel geen rust maand maar meer een oogst maand. Om te genieten van wat het leven je brengen kan.  Om daarna weer verder te gaan met het worstelen met mijn leven.

De tarotkaart van vandaag laat de zegewagen zien. Er is sprake van een uiterlijke zegetocht. Maar het is slechts de zege in de stoffelijke wereld, de concrete stoffelijke zaken. Het ego zit vast in het stoffelijke zaken.  De sfinxen willen ieder een andere kant op lopen en de persoon in de zegewagen heeft geen teugels in handen. Ik vind het wel een toepasselijke kaart want inderdaad, ik ga de wereld rondreizen als in een zegetocht. Maar de problemen thuis zijn nog niet opgelost. Maar volgens de I Ching kan dat allemaal nog goedkomen. Gewoon even stilstaan, krachten opdoen en dan weer verdergaan.

Bezit is belastend

Aanstaande zaterdag is loslaatdag. In vele steden in het land zijn gratis workshops te volgen voor het loslaten van je spullen. Zelf ga ik naar de workshop in het WTC in Rotterdam.

De boedhisten zeggen al dat je niets kunt bezitten. En ik ben van mening dat alle spullen die je bezit je een beetje belasten. Als je opruimt en alleen spullen houdt waarmee je daadwerkelijk bezig bent dan geeft dat rust. Door oude spullen die je niet meer gebruikt en die niet meer bij je passen weg te doen, schep je ruimte voor iets nieuws. Niet alleen fysiek, dat je een lege plank in je kast hebt om iets nieuws neer te zetten. Maar ook in je hoofd. Je hebt afstand gedaan van iets en dat schept ruimte om nieuwe verplichtingen aan te gaan.   Ik denk zelfs dat je als persoon niet meer kunt groeien als je huis vol spullen staat.

Maar deze week heb ik weer nieuwe verplichtingen op mijn hals gehaald zodat ik geen tijd heb om uitgebreid naar de markt te gaan en gezonde groente te kopen. Het werd even snel een kant en klaar maaltijd s’avonds.. Het is leuk om een plaats te hebben in de maatschappij en dat mensen een beroep op je doen. Je kunt ze echt helpen met hun financiële shit. En ik vind het ook leuk om het uit te zoeken. Maar deze week komt het er op neer dat ik gewoon dit weekend doorwerk. Ik wordt er goed voor betaald, en volgende week is het weer weekend en dan ga ik echt genieten van nietsdoen. Soms wordt er erg negatief gedaan over werken. Dat je beter weinig uit kunt geven en vrij zijn in plaats van veel verdienen. Maar werken kan ook voldoening geven. Je kunt je ontplooien en iets zinvols doen in de maatschappij. En als je mazzel hebt wordt je daar ook gewoon goed voor betaald.

Vorige week bleek bij de officiële weging bij mijn vriendin dat ik toch 6 ons was afgevallen. Dat viel me erg mee. Maar ik zal het afvallen hoog op de agenda moeten houden om het gelukkig nog steeds dalende weegschaalsaldo niet om te laten slaan in een stijgende trend. En daarvoor zal ik ook in minder verplichtingen aan moeten gaan de komende tijd.

Mijn kaart is schildknaap pentakels, dit betekent als ik de forums er op na lees dat ik iets nieuws aan het leren ben?

Metamorfose

Opeens voelde ik de bruine muur achter me op mijn drukken. En waarom waren die planken aan de muur beige? Hoe komt het dat mijn hele huis beige is geworden schreef ik in mijn morning papers. Ik was het zat. Maar ik had allemaal afspraken dus ik moest nog even wachten. Maar vorig weekend heb ik een oude pot witte latex opengetrokken. Op internet heb ik een vrolijke foto uitgezocht en deze laten afdrukken op latex. Bij de Action en Xenos heb ik flink wat roze en paarse kunstbloemen gekocht.

En opeens leef ik niet meer in een mausoleum maar in een fris en vrolijk huisje. En als topper kwam deze week mijn nieuwe oven. Ik schreef eerder dat ik iedere maand een nieuw project wil opstarten. Deze maand zal dat het herinrichten van mijn huis dus zijn. Want ook de studeerkamer heeft nog een bordeaux rode muur die liever zonnig geel wil zijn. En de gangkast schreeuwt om een nieuwe inrichting.

Maar hoe gaat het met je dieet? Ik hoor het je vragen. Nou, niet zo goed. Drie weken geleden viel ik 1 ½ kilo af in één week. Dus ik kon de teugels een beetje laten vieren, dacht ik. Het gevolg was dat die 1 ½ kilo de week erop er weer bij zat. Volgende week er stevig tegenaan, dacht ik. Maar toen werd ik een beetje ziek. Misschien van de latex lucht, maar ik voelde me niet goed. En als je ziekig bent, moet je niet gaan afvallen. Dus na 3 weken is er niets af. Zondagmiddag moet ik weer op de weegschaal, bij een vriendin. De zwarte kousenkerk gaat binnenlopen door mijn gedrag. Hoe nu verder, want ik moet nog 9 weken. En op deze manier vaart alleen de zwarte kousenkerk er wel bij. Ik ben wel bezig met de writers diet, ik heb alle 7 stappen bestudeerd.

Ik breng ze maar half ten uitvoer. Ik schrijf wel de morning papers en ik wandel in de middag een half uur en ik loop met een opschrijfboekje op zak. Maar ik zal ook de rest van het boek gaan bestuderen. Of weer terug naar de motivatie goeroe Mieke Kosters? Met haar boek lukte het me om de knop om te zetten de eerste weken. Per saldo is er nu 8 kilo af sinds ik met het bloggen ben begonnen.

The Bag Lady

 

Gisteren kreeg ik een boterham. Ik zat zoals altijd, op mijn bankje in het park met mijn zakken om me heen. Ja, als bag lady heb je nu eenmaal aan één ding geen gebrek en dat zijn tassen. Toen kwam daar een vrouwtje naast me zitten en zij gaf mij een boterham. Ze zei dat het een Random Act of Kindness was. Ik zei:” Random Kind of Wattes” want ik spreek geen vreemde talen. Ik vroeg of ik moest bidden. Nee, dat hoefde niet. Het ging erom dat zij iets aardigs deed. Nou het was best een lekkere boterham, dus dat zat wel goed. En zo had ik mijn bijdrage aan de maatschappij weer geleverd want aan mij, kon zij haar aardigheid kwijt.

Begint dat vrouwtje te ouwehoeren over Fashion project 333. Ze was er nogal vol van dat ze maar 33 stuks kleding in haar kast had.  Ze had 15 selfies gemaakt van zichzelf in die kledingstukken.Dat was dan weer in de trant van Chantal Ehrhardt, zei ze. Als ze de foto’s naast haar kledingkast hing, kon ze ‘s morgens een setje uitzoeken. En ze had er een opgeruimde en overzichtelijke kledingkast aan overgehouden.

Maar zo biechtte ze op, in de gangkast had ze nog een keer 33 pieces. Twee kledingmaten kleiner die erop wachtten tot ze genoeg was afgevallen. Dus eigenlijk was ze helemaal niet zo minimalistisch.

“Oh,” zei ik. “Ik heb alleen maar wat ik nu aanheb. En in één van mijn tassen zit nog een vuilniszak. Die trek ik over mijn hoofd als het regent. En daar heeft nog nooit iemand een Engelse term voor bedacht.”